Ruzie
Ik kwam binnen en ik was moe. Een rotdag op het werk. Het liefste wilde ik op de bank ploffen en me door mijn vriend een kop thee laten brengen. Ik schopte mijn schoenen uit en deed de deur van de kamer open. Mijn vriend zat achter de computer. Ik liep naar hem toe en gaf hem snel een kus op zijn wang: “Hoi.” Zijn vingers flitsten over het toetsenbord terwijl hij snel de zinnen van zijn nieuwe verhaal typte… Oh god, hij was weer aan het schrijven. Ik merkte dat ik wat geïrriteerd werd, vooral omdat hij me nogal kortaf begroette. Maar in de keuken kreeg ik een bijzonder onaangename verassing te verwerken. Een hele stapel afwas, vieze borden, gebruikte glazen. Kortom, alles precies zoals ik het deze morgen had achtergelaten. Mijn irritatie maakte plaats voor boosheid.
“Martin!” riep ik.
“Hmm, wat?” kwam er halfslachtig uit de woonkamer.
“De afwas!”
“Wat is daarmee?”
Dit was het toppunt: “Die zou jij vandaag doen.” Ik liep met flinke stappen de huiskamer in, om hem eens goede waarheid te zeggen. Hij liet zijn toetsenbord met rust en wendde zich tot mij: “Vandaag is toch nog niet voorbij?” was zijn antwoord. Hij leek eerder verbaasd dan dat hij ook boos was. Die kalmte maakte me alleen maar bozer. “En hoe ga je dan koken?”
Nu had ik zijn aandacht opeens voor de volle honderd procent: “Hoezo ik? Wie zegt dat ik moest koken?”
Ik verhief mijn stem nog wat meer: “Je verwacht toch zeker niet dat IK ga koken als ik de hele dag heb gewerkt en JIJ de hele dag thuis bent geweest?”
Nu werd Martin langzaam ook boos zag ik: “We kunnen toch ook iets gaan halen of laten brengen. Ik zei niet dat jij moest koken.”
Aha, meneer had en zijn perfecte oplossing. Ik wilde geen perfecte oplossing. Ik wilde dat hij voor me zou koken en als hij dat niet deed dan wilde ik tegen hem schreeuwen. Hij met zijn oplossingen. “Ik wil niks halen! Ik wil gewoon normaal thuis eten! En jij hebt de hele dag niks gedaan.” Dat was niet aardig van me, maar hij had het verdiend, vond ik. “Niks gedaan?” was zijn antwoord, “Ik probeer een verhaal af te hebben! En het lukt verdomme niet!”
We stonden nu tegenover elkaar. Hij was boos, ik was boos. De lucht was geladen met spanning. Ik keek hem in zijn ogen en hij keek in die van mij. Geen van ons knipperde of keek weg. Ik had het wel lastig, want als hij zo boos was smeulden in zijn ogen altijd een donker vuur en dat was erg sexy. Mijn wangen brandden, voelde ik. Ik hoorde klok tikken. Er gebeurde niks. En niks. En weer niks.
Hij was de eerst die zich bewoog. Zijn hand schoot uit. Een fractie van een seconde dacht ik dat hij ging slaan, maar zijn hand greep mijn riem vast. Hij gaf er een ruk aan en ik schoot naar voren. Zijn armen vingen me op. Ik rook zijn lichaam, maar voelde vooral zijn armen die me omsloten. Hij drukte me tegen zich aan. Wat was dit? Zijn mond zocht de mijne. Ik was even verbaasd, maar zijn tong dwong mijn lippen van elkaar en zocht mijn tong. Even ging ik er in mee. Dit was lekker, zeker met de kick van de adrenaline die nog door mijn aderen stroomde. Mijn hart bonkte in mijn keel en ik wilde… nee! Ik was nog steeds kwaad op hem. Mijn tanden sloten zich. Niet om zijn gevoelige tong, maar om zijn lip. Ik beet. Hard, maar ik beet niet door. Hij gromde. Ik deed hem waarschijnlijk wel pijn, maar een lekkere zoete pijn. Verlangen, pijn, begeerte, de cocktail die we hartstocht noemen.
Ik nam de overhand en duwde hem tegen de muur aan. Niet al te zachtzinnig, want ik hoorde hoe de lucht even uit zijn longen werd geperst. Maar meteen drukte ik mijn lippen weer op de zijne en zoende weer heftig met hem. Ook wreef ik mijn onderlichaam tegen die van hem. Daar voelde ik duidelijk dat er iets gegroeid was. Ik was ook al drijfnat, hoewel we maar een paar seconden hadden gezoend. Zijn handen geleden onder mijn armen door en vonden mijn billen. Hij drukte ze zo ruw tegen zich aan en omhoog, dat mijn voeten heel even van de grond raakten. Het moest pijnlijk zijn, aangezien er heel wat druk werd gezet op zijn kloppende pik, maar hij deed het nog een paar keer. Totdat hij de teugels opeens weer in handen nam.
Hij pakte me onder mijn armen en tilde me op. We liepen half struikelend naar de bank, waar hij me neersmeet. Hij keek niet eens op me neer, maar trok meteen zijn shirt uit en liet zich weer op me vallen, me heftig in mijn hals zoenend. Zijn handen graaiden onder mijn bloesje naar mijn borsten. Hij kreeg te weinig ruimte om erbij te kunnen en hij vloekte zacht. “Scheur open!” riep ik. Ik kon niet rustig praten, ik was nog steeds kwaad. Eerst niet doen wat je belooft, me dan opgeilen en het vervolgens niet fatsoenlijk afmaken. In zijn ogen smeulden weer even die gevaarlijke gloed en hij greep mijn bloesje beet tussen twee knopjes. Hij gaf er een ruk aan. Ik zag wat knoopjes vliegen en hoorde hoe ze tegen de kasten en de vloer tikten. Ik hief mijn onderlichaam op. Mijn borsten zaten nog in mijn beha en de ruwe stof stimuleerde mijn tepels toen ik Martin tegen me aandrukte. Mijn handen gleden over zijn rug. Ik liet me weer vallen en trok hem mee. Onze benen speelden een heftig spel, probeerden elkaar klem te zetten, met onze geslachtsdelen zo dicht mogelijk bij elkaar. Ik voelde zijn blote eikel tegen mijn buik, die werd uit zijn broek gewrongen door ons gestoei. Om hem te laten merken dat ik nog boos op hem was drukte ik mijn nagels in zijn rug. Ik zag zijn grimas en lachte naar hem. Een tikje vals en zeker uitdagend.
En die uitdaging werd aangenomen. Mijn broek was uit voordat ik het zelf doorhad en mijn slipje ook. Ik kon gewoon ruiken dat ik zin had in hem. In hem in mij. Hij was zo stijf, zo lekker groot.
Martin nam er nauwelijks de tijd voor. Hij stootte toe en zat in me. Helemaal, van eikel tot aan zijn balzak. Ik voelde hoe hij doordrong tot mijn diepste wezen, in mijn drijfnatte kutje. Zelfs met een uitgebreid voorspel was het niet zo gemakkelijk gegaan als het nu ging. Martin besteedde zelfs nauwelijks aandacht aan subtiliteit, maar begon te neuken. Diep lange halen, sneller dan ik gewend was. En nog deed het geen pijn, alsof niet alleen onze karakters, maar ook onze organen niet wilden toegeven. Zijn lul vulde me en ik kon het hebben. Ik kon er niks aan doen, ik kreunde het eerst: “Jaaaa… lekker… neuk me!”
Ik weet niet of hij me hoorde, maar zijn stoten werden wat feller dan daarvoor. Hij beet op zijn lippen en drukte zich op. Hij keek me weer aan met dat vuur in zijn ogen en ik keek terug, terwijl ik hem zachtjes bleef aanmoedigen: “Ja! Zo! Dieper! Harder! Neuk me!”
Zijn gezicht vertrok. Dat kende ik. Hij ging klaarkomen. Mijn handen gleden weer over zijn rug en duwden hem op me. De lucht werd hierdoor uit mijn longen geperst en mijn borsten werden platgedrukt op mijn borstkas. Het gevoel dat hij zo overweldigend op me en in me was, was heerlijker dan ooit. Maar ik was ook nog steeds boos… ik moest hem laten voelen dat ik geen katje was om zonder handschoenen aan te pakken. Nee, deze kat had nagels en ik haalde ze langs zijn ruggengraat. We bewogen zo heftig dat ik diepe voren trok. Ik voelde huid onder mijn nagels.
En toen hield hij zich stil. Midden in een stoot. Een stoot die zijn pik zo diep als hij kon in mijn kutje had gebracht. Ik voelde de spanning toenemen en voelde de hartslag pulseren in zijn pik. Hij zwol nog een beetje op en de eerste straal sperma spoot tegen de wanden van mijn kutje. Ik sidderde en voelde opeens de golven ook over mij heenslaan. Ik kronkelde onder hem, tenminste dat probeerde ik, maar ik had maar zo weinig ruimte dat het nauwelijks lukte. Frustratie, maar tegelijkertijd een heerlijk gevoel. Hij begon weer te stoten, al spuitend. Even gleed hij uit me en een dikke klodder kwam op mijn buik terecht. Maar toen zat hij weer in me en terwijl de laatste druppels uit hem spoten kwam ik opnieuw klaar.
We lagen naast elkaar. Moe. Voldaan. Niet boos meer. Ik had een heerlijk kloppend gevoel in mijn kutje en Martin keek verliefd op me neer en glimlachte: “Ik zal de afwas dadelijk doen en lekker voor je koken.” Hij ging rechtop zitten. Enigszins schuldbewust zag ik de rode striemen op zijn rug. “Ik heb namelijk opeens een prachtidee voor een verhaal…”